I. Czasowniki mające w bezokoliczniku końcówkę –AR (hablar, cantar, tocar, bailar)
II. Czasowniki mające w bezokoliczniku końcówkę –ER (beber, aprender, ver)
III. Czasowniki mające w bezokoliczniku końcówkę –IR (vivir, escribir, abrir)
Każda forma czasownika składa się z dwóch części: tematu oraz końcówki.
Np. forma bezokolicznikowa hablar składa się:
- z tematu: habl-
- oraz końcówki bezokolicznika: -ar.
Formy czasu teraźniejszego trybu oznajmującego Presente de Indicativo tworzymy dodając do tematu czasownika odpowiednie końcówki, czyli końcówki czasu teraźniejszego.
Temat otrzymujemy po odjęciu końcówki od formy bezokolicznika w sposób pokazany poniżej:
I. koniugacja, np. hablar: habl-ar, odejmujemy końcówkę –ar i otrzymujemy temat: habl-
II. koniugacja, np. beber: beb-er, odejmujemy końcówkę –er i otrzymujemy temat: beb-
III. koniugacja, np. vivir: viv-ir, odejmujemy końcówkę –ir i otrzymujemy temat: viv-
Tworzenie form czasu Presente de Indicativo dla czasowników regularnych:
Presente de Indicativo - formy (czasowniki regularne)
|
|||||
bezokolicznik
|
hablar
|
beber
|
vivir
|
||
temat
|
habl-
|
beb-
|
viv-
|
||
formy Presente de Indicativo
|
yo
|
hablo
|
bebo
|
vivo
|
|
tú
|
hablas
|
bebes
|
vives
|
||
él/ella
|
habla
|
bebe
|
vive
|
||
nosotros
|
hablamos
|
bebemos
|
vivimos
|
||
vosotros
|
habláis
|
bebéis
|
vivís
|
||
ellos/ellas
|
hablan
|
beben
|
viven
|
Podsumowując:
1. Bierzemy formę bezokolicznika.
2. Odcinamy końcówkę bezokolicznika (-AR, -ER lub –IR)
3. Dodajemy końcówki Presente de Indicativo:
a) dla czasowników I koniugacji (których bezokolicznik kończy się na -ar) są to końcówki: -o, -as, -a, -amos, -áis, -an
b) dla czasowników II koniugacji (których bezokolicznik kończy się na –er) są to końcówki: -o, -es, -e, -emos, -éis, -en
c) dla czasowników III koniugacji (których bezokolicznik kończy się na –ir) są to końcówki: -o, -es, -e, -imos, -ís, -en
Jeśli spodobał Ci się ten post, proszę poleć bloga swoim znajomym- tweetnij, lajknij, zaplusuj albo cośkolwiek innego. Dzięki! :-)
1. Bierzemy formę bezokolicznika.
2. Odcinamy końcówkę bezokolicznika (-AR, -ER lub –IR)
3. Dodajemy końcówki Presente de Indicativo:
a) dla czasowników I koniugacji (których bezokolicznik kończy się na -ar) są to końcówki: -o, -as, -a, -amos, -áis, -an
b) dla czasowników II koniugacji (których bezokolicznik kończy się na –er) są to końcówki: -o, -es, -e, -emos, -éis, -en
c) dla czasowników III koniugacji (których bezokolicznik kończy się na –ir) są to końcówki: -o, -es, -e, -imos, -ís, -en
Jeśli spodobał Ci się ten post, proszę poleć bloga swoim znajomym- tweetnij, lajknij, zaplusuj albo cośkolwiek innego. Dzięki! :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz