Wymowa. Acento español (II). La "s", la "c" y la "z".

Zgodnie z obietnicą przechodzę do omówienia poszczególnych części nagrania. Dziś o wymowie "s", "z" i "c".

Hola amigos. Estoy aquí para daros algunas pistas para que vuestro español suene más acorde al padrón ibérico, porque veo que hay mucha gente interesada en ese tema. Y entonces con más detalles que os voy a dar, vais a conseguir una pronunciación, una dicción verdaderamente ibérica. Sin... sin lugar a ningún tipo de dudas, ¿de acuerdo?...

para + infinitivo - aby, żeby (używane z bezokolicznikiem)
para que + subjuntivo - aby, żeby (używane z subjuntivo)
dar pistas - dawać wskazówki
acorde a - zgodnie z
el tema - temat, wątek

sin lugar a ningún tipo de dudas - bez cienia wątpliwości

[0:19] Como todos sabéis la principal característica del español ibérico es la diferenciación entre el fonema zeta y el fonema ese .

Po pierwsze, charakterystyczną cechą wymowy typowej dla półwyspu jest rozróżnianie w wymowie: "s" i "z"/"c" (cecha niewystępująca w wymowie typowej dla Ameryki, gdzie "s" brzmi tak samo jak "z" , czyli praktycznie tak samo jak nasze polskie "s").

No es lo mismo: casa (una casa donde vives) y caza de cazar... pfff [sonido de disparo] ciervos, de acuerdo, entonces, ante la grafía zeta con la a, la e o la u, utilizaremos el fonema zeta, es decir: zapato, zozobra, zurrón y con el fonema ce con la e o la i también utilizaremos el fonema zeta, es decir: cereza, cimiento, etcétera. Lo mismo cuando la zeta aparece al final de sílaba, por ejemplo: Erranz, también se pronuncia zeta . 

Inaczej będziemy więc wymawiać słowa: casa (dom) i caza, cazar (polowanie, polować).
"S" wymawiamy w sposób zbliżony do polskiego "s", tyle że jest ono bardziej świszczące, szeleszczące (o tym za chwilę).
"Z" i "c" reprezentują ten sam dźwięk (identyczny jak angielskie "th", czyli sepleniące "s", które uzyskamy wkładając  koniuszek języka między zęby i sepleniąc).
"Z" używane jest przed "a, o, u" i na końcu wyrazu: zapato (but)
zozobra (zgryzota)
zurrón (sakwa)
Erranz  (hiszpańskie imię)
"C" natomiast przed "e" i przed "i": 
cereza (czereśnia)
cimiento (fundament)
Uwaga! Nigdy nie używamy w piśmie zestawienia: ZE, ZI!

Por otro lado, cuando aparece la grafía ese, se pronunciará con el fonema ese, por ejemplo: Salamanca, Soria, Sigüenza, Sevilla, Sumatra, ¿mmm?, se pronuncia con la ese ...[se limpia la garganta]. Perdón...

Kiedy piszemy wyraz przez "s" wymawiamy "s":  Salamanca, Soria, Sigüenza, Sevilla, Sumatra 

[1:31]

Un detalle muy importante para que la pronunciación suene ibérica totalmente, es que la ese sea la característica que utilizamos aquí, es decir: en Iberoamérica y en zonas de Península Ibérica, como Andalucía, se pronuncia una ese más aplastada. Una ese en la que la punta de la lengua está apoyada contra el alvéolo inferior frontal, es decir, aquí (indica con el dedo), y suena algo así como: Sí, señor .

W niektórych regionach Hiszpanii i w Ameryce "s" brzmi tak jak nasze polskie "s" 
- Sí, señor.

En el español ibérico no se pronuncia la ese de esa manera. Se pronuncia más sibilante. Se apoya la lengua, digamos, contra todo el lateral superior alveolar, ¿eh?, y... sssss por la punta sibila, es decir: Ssevilla, Ssalamanca, Ssoria, no: Soria o Sevilla, sino: Ssoria y Ssevilla. Este detalle es muy importante para que suene realmente ibérica la pronunciación.

W wersji iberyjskiej "s" wymawiane jest inaczej, w sposób bardziej "świszczący". Dźwięk troszkę zbliżony do polskiego "sz", ale nie do końca. Ułóżcie usta i zęby tak jakbyście mieli "świstać" przez zęby i spróbujcie wymówić takie "s" jak nasz Hiszpan:
Sevilla
Salamanca
Soria

[2:30]
Bien. Otro detalle, también muy importante, es que la ese al final de sílaba, siempre se pronuncia, no vale el: somo tre, se puede decir que es, obviamente, totalmente correcto en otras variedades del castellano, pero en esta variedad en concreto no se utiliza. Se dice: somoS treS y suena exactamente igual la ese al principio de sílaba, que al final de sílaba: somoS treS, ¿hm?.

"S" zawsze jest wymawiane (a nie tak jak np. w dialekcie andaluzyjskim, w którym na końcu wyrazu "znika" na końcu wyrazu lub czasami w środku).

Y lo mismo cuando mezclamos el fonema ese con el fonema zeta en la misma, e..., palabra. Se diferencia totalmente: seCesión, suCeso, suCesos .
Todo se pronuncia correctamente. Todos y cada uno de los fonemas que están escritos.

Kiedy w jednym wyrazie występuje jednocześnie "s" i "z"/"c" każdy z fonemów wymiawamy wyraźnie rozróżniając "s" lub "z"/"c":
seCesión (secesja)
suCeso (wydarzenie, nie: sukces)
suCesos (wydarzenia) 

To niełatwe, prawda? A teraz spróbujcie wymówić to :
ascensor (winda)
ascender (wznosić się, awansować)
incienso (kadzidło)
prescripción (recepta)

Podsumowując:

- w języku hiszpańskim inaczej wymawiamy "s" i "z"/"c"

- "z" i "c" (przed e, i) wymawiamy identycznie, czyli jak nieme angielskie "th"

- "s" jest inne niż polskie "s", bardziej "świszczące"


Wymowa. Acento español (I)
Wymowa. Acento español (III). La "b" y la "v"